Samenwonen met jouw samengestelde gezin, een grote stap in elke relatie. We kennen het allemaal, je bent verliefd en je wilt graag samen zijn. Je kan vaak niet wachten tot het moment dat jullie een plek hebben voor jullie samen.
Maar waar moet je dan rekening mee houden, als je gaat samenwonen met jouw samengestelde gezin? Hoe doe je dit als er al kinderen zijn? Wanneer kies je er dan voor om samen te wonen? Neem je de kinderen mee met de bezichtigingen en hoe voeg je twee huishoudens samen?
Ineens lijkt het samenwonen niet meer zo’ n mooi sprookje als je je had voorgesteld. Hier lees je hoe jij samen met je partner ervoor kan zorgen dat jullie voorbereid zijn. Samenwonen met jouw samengestelde gezin, waar moet je rekening mee houden?
‘Ik vond het heerlijk dat we momenten samen hadden en momenten met z’ n drieën, maar ook dat ik nog tijd had voor mijzelf’
Mijn partner en ik woonden zo’ n drie kwartier bij elkaar vandaan. Hij woonde in een kleine huurwoning in Amsterdam, waar hij om de week samen was met zijn zoon. Ik woonde in mijn huurappartement in Soest, waar ik vlakbij mijn werk en mijn familie verbleef. Het grootste gedeelte van onze relatie heb ik (samen met mijn kat) voornamelijk heen en weer gependeld tussen beide huizen (en mijn werk, want ik draaide destijds ook nog slaapdiensten). Zijn woning was niet groot genoeg om samen in te leven en omdat zijn zoon op school zat, was het ook geen optie om vaker bij mij te zijn.
Al snel werd het duidelijk dat áls we wilde samenwonen dit in Amsterdam zou zijn. We waren de eerste jaren er beide ‘ok’ mee dat we heen en weer moesten pendelen. Ik vond het heerlijk dat we momenten samen hadden en momenten met z’ n drieën maar, ook dat ik nog tijd had voor mijzelf (en hij tijd alleen met zijn zoon). Even helemaal niks. Doordat ik, ook voor mijn werk, vaak niet thuis sliep, was dit een erg onrustige periode. Er waren weinig momenten om even te aarden.
Weer terug naar mijn ‘eigen’ huis met de poes in de auto
‘Ons feesthuis en ons hutje op de hei’
Wat begon met de weekenden afspreken, werd steeds vaker ook doordeweeks. Ik bracht samen met mijn partner zijn zoon naar school om vervolgens door te rijden naar werk. Langzaam werd het steeds normaler om samen te eten, te slapen en eigenlijk parttime samen te wonen. Als we terugkijken, was het misschien een onrustige periode maar we hadden zo’ n ontzettend leuke tijd. Met z’ n drieën lekker knus op de (slaap)bank televisie kijken, met z’ n tweeën dansen in de grote stad, tot aan tripjes naar mijn appartement om daar het weekend door te brengen.
Knusse familiemomenten, samen hangen op de zondag
Zo kwam het ook dat we onze situatie steeds meer gingen zien als ons “feesthuis” in Amsterdam en ons “hutje op de hei” in Soest. We hadden het beste van beide werelden, vonden we zelf. Hoe gezellig de momenten ook waren, tijdens de eerste twee jaar van onze relatie zijn we behoorlijk op de proef gesteld. Naast het opbouwen van de relatie, leren omgaan met de ex, co- ouderschap draaien en een balans vinden in ons samengestelde gezin, kregen we ook te maken met de ziekte van mijn moeder. Er was te veel waar onze aandacht naar uit moest gaan. We hadden hierdoor geen ruimte om na te denken over hoe en óf wij konden samenwonen. Deze periode was behoorlijk pittig en maakte dat mijn filter om te dealen met alle ‘bullshit’ niet altijd goed werkte. Dit zorgde dan ook voor de nodige conflicten.
We hebben zijn zoon uitgelegd dat we graag wilden samenwonen. Hij vond het goed, dit was het antwoord wat we hoopte. Toch hebben we stil gestaan bij het mogelijke gevoel dat hij kon hebben dat zijn ouders nu dan ‘echt’ niet meer samen zouden komen. Zijn antwoord hierop was, “oh, maar dat weet ik hoor”
Na drie jaar vonden wij de rust, de tijd en de mogelijkheid om samen te gaan wonen. We waren er allemaal aan toe. Een plek om samen tot rust te komen, een plek om onze relatie verder uit te bouwen en nog belangrijker: een plek waar zijn zoon eindelijk een eigen kamer zou hebben! We hebben zijn zoon uitgelegd dat we graag wilden samenwonen. Hij vond het goed, dit was het antwoord wat we hoopte. Toch hebben we stil gestaan bij het mogelijke gevoel dat hij kon hebben dat zijn ouders nu dan ‘echt’ niet meer samen zouden komen. Zijn antwoord hierop was, “oh, maar dat weet ik hoor” Naast dat we het zijn zoon hebben verteld, hebben we ook zijn ex laten weten dat we gingen samenwonen. Ook al was dit geen verrassing, we vonden het toch spannend om het nieuws te delen.
We hebben ervoor gekozen om zijn zoon alleen relevante woningen op foto te laten zien, we hebben hem pas meegenomen als we wisten dat het een serieuze optie zal zijn. We hadden zelf een duidelijke visie van wat wij belangrijk vonden. Namelijk een goede kamer voor hem en ruimte voor een mogelijke gezinsuitbreiding. Daarnaast moest het ook te fietsen zijn naar zijn school én te rijden zijn naar zijn moeder. De huizenmarkt is een gekkenhuis in Amsterdam, de prijzen waren bizar hoog. Met een makelaar aan onze zijde zijn wij het avontuur aan gegaan. Van Noord, naar Oost en naar Zuid vonden wij onze woning in het vertrouwde Oud West. Een wens waarvan wij niet dachten dat het mogelijk was. Met 5 minuten van zijn huurwoning vandaan en in dé buurt waar wij ons toch al thuis voelde. Dit was onze plek!
Yes, wij hebben de sleutel!
‘Regels en afspraken binnen ons huis maken wij vanaf nu samen, net zoals eigen tradities en familiemomentjes’
Het huishouden wat we eerder altijd apart draaide, werd nu één huishouden voor ons tweeën. Waar hij eerder als enige opvoeder de verantwoordelijkheid droeg in zijn huis, kreeg ik ook meer te zeggen over regels en afspraken waar ik waarde aan hecht. Voor mij voelde het samenwonen als een spannend moment waarbij ik mij ook thuis wilde voelen. Ik had het daarom nodig om af te stemmen met mijn partner wat dit voor mij betekende. Grote beslissingen over zijn zoon maakt hij samen met zijn ex, maar regels en afspraken binnen ons huis maken wij, sinds het samenwonen, samen. Zo hebben wij ook onze eigen tradities en familiemomenten gecreëerd. Ik vind het belangrijk dat afspraken die we maken over kleine dingen, zoals ‘hoe doe je de kleren in de was’ (herkenbaar bonus moeders?) of ‘hoe gaan we om met iets niet willen eten’, worden beantwoord vanuit één lijn. Het is van belang dat als ik zijn zoon aanspreek, ik de support heb van mijn partner om die grens te kunnen stellen of dat gesprek aan te kunnen gaan. Inmiddels telt mijn opvoed-visie steeds meer mee.
Het loopt niet altijd even soepel; het komt bijvoorbeeld voor dat ik het ergens niet mee eens ben en mijn partner daar het laatste woord in heeft. Dit zorgt nog wel eens voor de nodige discussies en die voeren wij dan voornamelijk als we samen zijn. Dat betekent ook dat ik het af en toe zal moeten accepteren als ik het ergens niet mee eens ben. Iets wat ik niet altijd gemakkelijk vind. Het is dan ook fijn dat wij een manier van communiceren hebben gevonden die voor ons werkt. Zo loopt het bij ons misschien niet altijd perfect, ons huis is wel een plek geworden waar we ons allemaal’ thuis’ kunnen voelen.
Speciale momenten, zoals samenwonen, vieren wij in stijl!
Samenwonen met jouw samengestelde gezin, waar moet je rekening mee houden?
- Samenwonen soms mooier klinkt dan het in werkelijkheid is; neem geen overhaaste beslissingen en blijf bewust van de betekenis van deze grote stap. Doe dit voor jezelf, jouw partner en de kinderen. Naast het geregel rondom het samenwonen, zal er ook veel aandacht uit gaan naar het opvangen van de kinderen. Het creëeren van een veilige plek voor iedereen kost tijd en energie. Lukt het je jouw verwachtingen te managen en geduld te hebben, dan gaat dit je zeker helpen om het samenwonen als een sprookje te kunnen zien.
- Je niet alleen gaat samenwonen met jouw partner maar ook met de kinderen. Het één kan niet zonder het ander; wees je bewust van de intentie waarmee je gaat samenwonen. Jouw partner blijft altijd de ouder van zijn kinderen!
- Elk kind in het gezin jullie nieuws van het samenwonen anders kan ervaren; de ouder zal het gesprek één op één met zijn/ haar kinderen hierover aan kunnen gaan. Neem de tijd en aandacht: het is voor iedereen een grote stap. Ondersteun de kinderen in dit proces en houd ook rekening met hun zorgen en belangen.
- Jullie zelf verantwoordelijk zijn om het proces, met de kinderen en het samenwonen, in goede banen te leiden. Ook als de kinderen niet zo enthousiast zijn; Het kan vrij lastig zijn als niet iedereen blij is. Probeer er samen het beste van te maken. Dit vraagt veel flexibiliteit, geduld en verdraagzaamheid.
- Het ook leuk is dat de kinderen betrokken zijn bij het zoeken naar woningen; enthousiasmeer de kinderen door hen bijvoorbeeld mee te laten zoeken naar woningen of laat ze alvast een moodboard maken van hun toekomstige kamer.
- De ex wellicht helemaal niet blij is met het nieuws en de kinderen hierin mee kan nemen; probeer het gesprek met de ex aan te gaan. Lukt dit niet, richt jullie dan vooral samen met de kinderen op de positieve kant van het proces. Het is zeer ingewikkeld voor kinderen als ze niet blij mogen zijn van de andere ouder. Wees je er bewust van dat jullie die betrouwbare basis voor de kinderen kunnen vormen!
- Jij ook regels, grenzen en afspraken mag opstellen in jullie toekomstige huis; het is voor de kinderen ook fijn als jij als bonusmama duidelijk bent in jouw regels, grenzen en afspraken. Stem met je partner af hoe jullie zoveel mogelijk op één lijn kunnen komen. Stel bijvoorbeeld huisvergaderingen in met jullie gezin en bespreek de regels en afspraken die jullie hebben gemaakt.
- Jij en je partner elkaar nodig hebben om een team te vormen. Zonder je partner is het voor jou moeilijker om je plek te vinden; jullie gaan samenwonen: het moment om te beseffen dat jullie voor elkaar kiezen. Jullie staan aan dezelfde kant dus team up!
- Jij met jouw partner blijft bespreken wanneer je even een ‘time- out’ nodig hebt om jouw “alleen tijd” te hebben; de tijd dat je het rijk voor jezelf had is voorbij en geloof mij: die tijd ga je missen. Ook als je samenwoont, mag je af en toe een moment voor jezelf nemen.
- Je samen met je partner afspraken maakt over jullie financiën; een belangrijk punt om samen met jouw partner te bespreken. Hoe gaan jullie dit aanpakken? Zorg dat dit helder is zodat dit punt jullie geluk niet kan verstoren.
- Jullie de regie hebben over het samenwonen met jullie samengestelde gezin; kijk goed naar jullie kinderen en wat zij nodig hebben om goed te kunnen samen te voegen. Als jullie denken dat bijvoorbeeld een gezamenlijk shop moment voor de nieuwe inrichting helpend kan zijn, go for it!
- Je ontspant en geniet van deze periode. Ja: het is veel geregel maar jullie gaan SAMENWONEN! Laat je niet gek maken door alles. Ja: het is een uitdaging en jullie zullen hard moeten werken, maar hoe cool is het dat jullie deze stap durven te zetten!
Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen; zie je erg op tegen het samenwonen en hebben deze tips jou op weg geholpen? Of wonen jullie al samen en herken je jezelf in deze tips? Deel het met mij op mijn Instagram
Lees ook; 6 redenen om verjaardagen te vieren met je samengestelde familie
Featured photo by Ylanite Koppens from Pexels