Kickass Bonusmama Annemarie deelt met ons haar persoonlijke verhaal én helpt ons met haar tips om als bonusmama meer in balans te komen. Naast (bonus)mama is Annemarie coach, mindfulness trainer en Yogajuf. Vanuit haar expertise weet zij precies wat zij nodig heeft om het leven in een samengesteld gezin te combineren met zelfzorg. Met haar bedrijf ChillmamaChill helpt zij dan ook andere (bonus)moeders om in hun kracht te staan en om relaxter om te gaan met alle rollen die (bonus)mama’s graag willen vervullen in hun leven. Ben jij ook zo benieuwd welke tips Annemarie voor ons heeft? Lees dan snel verder met; Met deze 5 tips zorgt Bonusmama Annemarie voor meer balans
Bonusmama van een tweeling
Mijn naam is Annemarie Roozenboom. Maar eigenlijk heet ik Berkman-Roozenboom. Ik vergeet wel eens dat dit sinds 4 jaar mijn naam is. Ik ben getrouwd met Martijn (Tijn), de liefste. Hij had al een tweeling van 3 toen ik erbij kwam; Belle & Dex. Inmiddels zijn ze 10 jaar en hebben wij nog een broertje voor ze gemaakt, genaamd Beau (4). We heten alle vijf netjes Berkman van achteren. Maar van voren zijn we een chaotisch en gezellig samengesteld gezin.
De tweeling lijkt net een mini-getrouwd-echtpaartje; ze vullen elkaar aan, zijn tegenpolen en slaan elkaar af en toe de hersentjes in. Maar bovenal een echte tweeling; zo verbonden in onvoorwaardelijke liefde voor elkaar, dat had ik nog nooit van dichtbij gezien.
“Ik begin nu vlagen van onvoorwaardelijke liefde voor de tweeling te voelen…”
En die onvoorwaardelijke liefde, daar wil ik het graag over hebben. Ik voelde dat als prille bonusmama natuurlijk niet voor Belle & Dex, zoals voor Beau. Maar wat zo mooi is; ik begin nu vlagen van onvoorwaardelijke liefde voor de tweeling te voelen, na 7 jaar samenzijn met dit bijzondere stel. Wat voorafging was een lang groei- en wenproces en ik voel het zeker niet constant. Er zijn nog altijd momenten dat ik moeite heb om mij aan te passen aan ons samengestelde gezin. Maar ik ben ontzettend blij en verrast dat we zover zijn gekomen.
“Ik ga nooit settelen hoor!”
Toen Belle en Dex 3 jaar waren, kwam ik om de hoek kijken. Natuurlijk ging dat niet meteen van een leien dakje. Ik was niet gewend om de tweede viool te spelen. Mijn ego vond dat lastig. Stiekem was ik gewoon bang. Bang om het verkeerd te doen. Bang dat ik geen ‘moederfiguur’ was. Ik kwam net uit mijn wilde vrijgezellentijd, woonde in Amsterdam centrum op 4-hoog en moest ineens verhuizen naar een plek buiten de stad (say what?!). Ik had juist besloten dat ik de rest van mijn leven als reizende yoga hippie zou doorbrengen. “Ik ga nooit settelen hoor” was mijn standaard uitspraak. Maar eigenlijk wilde ik niets liever dan settelen. En ja… ik was tot over mijn oren verliefd op Tijn.
Tijn heeft me ontzettend geholpen. Hij zei dat ik net zo belangrijk was als de tweeling. (Wat ik niet geloofde natuurlijk ;) Hij heeft me aangemoedigd om vooral mezelf te blijven en niet in een “rol” te schieten. Hij zei: “de kids gaan toch wel van je houden zoals je bent, je hoeft niet ‘je best’ te doen. Jij bent helemaal ok zoals je bent.”
De belangrijkste reden dat het werkt is denk ik dat Tijn de eerste jaren altijd het contact had met zijn ex over de kids. Ook als het moeilijk was tussen hen. Hij schoof de verantwoordelijkheid nooit naar mij. Ik had dat ook niet aangenomen trouwens. Ik hoor vaak om me heen dat de bonusmoeder de communicatie en planning overneemt. Dat voelde voor ons niet ok. Ook niet naar de kinderen.
“Als iets mij raakt, dan heb ik kennelijk zelf nog werk te doen op dat thema”.
De tweede reden is dat ik makkelijk mijn grenzen aangeef. Dat helpt ook. Als Tijn te veel klaagde over zijn ex, dan zei ik soms: bel je beste vriend maar even, ik heb er nu geen zin in. En dan begreep hij dat. Natuurlijk ligt de nadruk op zijn kant van het verhaal. Mijn leven is minder complex. Maar ik heb er als Mama, Bonusmama, Coach en Mindfulness trainer zoveel baat bij gehad om deze ervaring volledig eigen te maken.
Alle drie de kinderen reflecteren iets anders in ons als ouders. En als iets mij raakt, of als ik het even moeilijk heb met iets, dan heb ik op dat thema kennelijk zelf nog werk te doen. Ik neem inmiddels verantwoordelijkheid voor het feit dat alles intrinsiek op te lossen is. In mijzelf dus. En niet door iets af te dwingen bij de kinderen, mijn man of zijn ex. It’s all me. En hoe ik ermee deal. Natuurlijk heb ik wel sparring nodig met vriendinnen of Martijn. Zonder die momenten van afstemmen lukt het niet.
“Ik drink inmiddels zelfs wijntjes met de ex!”
Inmiddels is zijn ex ook gelukkig met een leuke nieuwe man en hebben zij ook nog een broertje voor Belle en Dex gemaakt. Alles lijkt nu in evenwicht. Ik drink af en toe zelfs een wijntje met haar. Vind het een fijne vrouw en voel oprecht een klik. Wel hebben we de ongeschreven regel dat we nooit over Tijns karaktereigenschappen praten. Dat zou gek voelen. Wel praten we over de opvoeding van Belle en Dex. We kunnen ons kwetsbaar opstellen naar elkaar als we iets lastig vinden. Ik heb haar in het begin van onze relatie aangegeven dat ik nooit haar plek als moeder wil vervangen en dat ik heel veel respect voor haar heb en het proces dat zij heeft doorgemaakt. Het elkaar “zien” en empathie hebben voor elkaar, is helend.
Natuurlijk hebben we wel eens wat hick ups in de communicatie en kijk ik de ene keer uit naar de komst van de tweeling en heb ik de week daarop echt geen zin in de drukte. Tegelijkertijd is het een voordeel dat we een mooie dynamiek hebben. Geen dag is hetzelfde en we wisselen tussen gezin van 5 en gezin van 3. De rust afgewisseld met de dynamiek, dat is eigenlijk ontzettend leuk en nooit saai.
“Als je me dit 10 jaar geleden had verteld, had ik je nooit geloofd.”
Sinds ik mezelf, mijn wensen en mijn grenzen als (bonus)moeder volledig ken, kon ik ruimte in mijn systeem creëren. Daardoor groeide mijn liefde voor de tweeling. Als ik in mijn slachtofferrol was blijven hangen, waren Bel & Dex mijn ‘concurrenten’ gebleven. Had ik mijn aandacht moeten “delen”. Maar nu ik zie hoe ik zelf gegroeid ben dankzij het proces van ons samengesteld gezin, kan ik oprecht liefde voelen. Als je me dit 10 jaar geleden had verteld, toen ik nog hartje Amsterdam woonde en elk weekend minstens 3 afters afging, had ik je nooit geloofd!
Ruimte te creëren voor jezelf
Ik gun het jou als (bonus)moeder ook voor jezelf te zorgen en om ruimte te creëren voor jezelf. Zonder je situatie en rol als bonusmoeder te ontvluchten. Ik gun je om empathie te voelen voor je bonuskinderen en zelfs voor de ex van je partner. Om te accepteren wat op je pad is gekomen. Het is niet voor niets gebeurd. Jij hebt hier kennelijk iets mee te doen in dit leven. Ga het volledig aan. Ook al is het vaak lastig, je zult verrast zijn wat je er uiteindelijk mee bereikt. Juist door je problemen te blijven doorvoelen en bespreken, kun je verder komen.
In mijn bedrijf “ChillmamaChill” help ik Mama’s en Bonusmama’s om het proces ruimte te geven in zichzelf. Hoe mooi is het dat ik als ervaringsdeskundige nu andere (bonus)moeders kan helpen? Ik geef je daarom alvast deze 5 tips zodat je direct kunt beginnen om ruimte voor jezelf te creëren, in je kracht te komen en om relaxter om te gaan met alle rollen die jij graag wilt vervullen in je leven.
Met deze 5 tips zorgt Bonusmama Annemarie voor meer balans
1. Zorg dat je vooruitloopt op jullie agenda en kids afspraken: voel waar jouw behoefte van moment tot moment zit en geef het rustig en tijdig aan. Zo word je minder snel overrompeld.
Meer in contact komen met je behoeften en gevoel doe je door “in the checken” bij jezelf. Ik doe deze oefening wel 7x per dag, ook tijdens mijn werk of andere bezigheden. Het is een korte 3 minuten zelf-scan, tevens onderdeel van het ChillmamaChill programma.
2. Zorg voor een overgangsritueel: als je bonuskids na een week weer thuiskomen, is het voor hen en jou fijn om een herkenbaar ritueel te introduceren: lekker samen theedrinken met een taartje, creëer een huiselijke geur met olie (diffuser) zoals kaneel, kaarsen aan en samen even chillen. Dat helpt om te “landen” na verandering. Neem de tijd om weer even aan elkaar te wennen. De kids voelen aan als jij vertraagt en aandacht geeft aan dit -soms lastige- overgangsmoment. Je creëert als het ware een zachte bedding voor iedereen.
3. It’s all bout expectations; ik had in het begin een romantisch beeld van samen dingen doen met de tweeling, maar na een uurtje was ik vaak bekaf. ;) Stel je verwachtingen -van jezelf- bij en geef aan wanneer je je even wilt terugtrekken. Grenzen aangeven en verwachting management (niet overpromisen) is een belangrijke eigenschap van een ChillmamaChill. Je spiegelt jezelf, leert ervan en kunt op een gegeven moment zelfs lachen om je eigen vaste patronen.
4. Creëer een “chill place” in je huis waar alleen jij komt. Een plek waar je kunt mediteren, lezen, opladen. Vertel je bonuskids ook over jouw “chill place”; ze zullen er niet gek van op kijken en het waarschijnlijk gelijk begrijpen. Eén van mijn bonuskids (de iets introvertere) heeft nu ook een “chill place” gemaakt.
5. Probeer niet in de strijd te gaan met je partner, de kids of de ex. Als jij van binnen volledig overtuigd bent dat jij recht hebt op je eigen space en op het meebeslissen in een voor iedereen prettige gang van zaken, dan hoef je niet te strijden voor dat recht. Dan voel je dat simpelweg vanbinnen, en kun je dat op een rustige & overtuigende manier overbrengen. Mindful Communicatie is een groot onderdeel van de ChillmamaChill methode, je leert beter afstemmen op jezelf en anderen. Ook leer je je woorden zorgvuldiger kiezen. Zonder dus constant overweldigd te worden door emoties, leer je bij je basis te blijven, voor jezelf te zorgen. Laat me weten als je dit wilt leren. Ik help je graag. <3
Liefs Annemarie
Benieuwd naar meer tips om in balans te komen, lees dan; Goed voor jezelf zorgen? 7 tips voor bonusmoeders
Volg je mij al op Instagram of Facebook? Leuk als ik je daar zie.